این گیاه را در طب سنتی قدیم، جهت رفع افسردگی، ضد سردرد و میگرن و تحریکات عصبی، بی خوابی، دلهره آشفتگی روانی و افسردگی های دوران پیری، دردسرهای زمان قاعدگی و رفع شب ادراری کودکان مصرف می نمودند بدون آنکه در هیچ یک از موارد فوق اثر جانبی داشته باشد.
اثر خشک کنندگی و مدری دارد و در رفع فلج و سیاتیک و تقویت معده مفید است. در تقویت و رفع عفونت های دستگاه تناسلی، بخصوص در خانم ها موثر است و در منزله ی مزمن، انواع زکام، آسم و عفونت های ریوی مصرف می شود و در مداوای این امراض همیشه با موفقیت همراه بوده است.
در ضمن محرک دستگاه گوارش، کرم کش و تب بر هم هست. در معالجه برونشیت ورم مثانه،غلظت ادرار و انسداد لوله های کبد و اسهال دمکرده آن تجویز می شود. دم کرده ۱۵ تا ۳۰ گرم سر شاخه ها و گل خشک شده آن در یک لیتر آب جوش برای مدت ۱۵ دقیقه قبل از غذا اشتها آور است ولی اگر بعد از غذا میل شود در رفع سو هاضمه و ترش کردن غذا و گرفتگی مجاری صفراوی هم موثر است.
روغن هوفاریقون در رفع سوختگی ها و تسکین درد آنها و سوختگی در آفتاب شهرت دارد و این روغن نیز برای روماتیسم هم موثر است.