وبلاگ  رسمی روستای اسدی غیاثوند

وبلاگ رسمی روستای اسدی غیاثوند

این وبلاگ درخصوص روستای اسدی غیاثوند (اسدی ) واقع در استان قزوین بخش کوهین روستای اسدی می باشد[شعارما:اصالت وهویت،مامیخواهیم بمانیم آنچه بودیم]
وبلاگ  رسمی روستای اسدی غیاثوند

وبلاگ رسمی روستای اسدی غیاثوند

این وبلاگ درخصوص روستای اسدی غیاثوند (اسدی ) واقع در استان قزوین بخش کوهین روستای اسدی می باشد[شعارما:اصالت وهویت،مامیخواهیم بمانیم آنچه بودیم]

گیاهان دارویی روستای اسدی غیاثوند- گل اروانه

بوته‌های ارونه پر شاخه با برگ‌هایی فشرده است افزود: پهنک برگ تخم‌مرغی و حاشیه برگ دندانه‌دار است.

کاسه‌ی گل اروانه دارای لوله‌ی کوتاه استوانه‌ای با پهلوها یا زوایای برجسته مشخص می‌شود که داخل دارای حلقه‌ای از کرک است و کاسبرگ‌ها پنج عدد و جام گل از کاسه گل خارج شده است.

پرچم‌ها چهار عدد و خامه به کلاله‌ای دو قسمتی و نابرابر ختم می‌شود.

این گیاه در گویش محلی ارونه نامیده می‌شود و تقریباً در تمام مناطق مرتفع قائنات در شیب کوهپایه‌ها مشاهده می‌شود.

گل و برگ اروانه خاصیت ضد تشنج و محرک معده و ضد اسپاسم دارد، گفت: مصرف آن سر درد را کاهش می‌دهد و برای استحکام لثه‌ها بسیار مفید است.

  برخی منابع گذشته ایران این گیاه را برای تقویت قلب نیز تجویز می‌کرده‌اند و گاهی از نظر آرام‌بخشی و تسکین درد آن را معادل یا جانشین بادرنجبویه دانسته‌اند.

برای تهیه دم‌کرده آن از 30 تا 40 گرم گیاه خشک در یک لیتر آب استفاده می‌شود، که 10 تا 20 دقیقه دم می‌شود از این دم کرده هر 6 ساعت یک استکان مصرف می‌شود.

گیاهان دارویی روستای اسدی غیاثوند- دم اسب

دم اسب دو نوع ساقه هوایی دارد. ساقه‌ای که برنگ قرمز است و در اوائل بهار ظاهر می‌شود و دیگری ساقه نازک که برنگ سبز بوده و بعد از آن رشد می‌کند و مصرف طبی دارد.
دم اسب از جمله گیاهان دارویی است که از قدیم در اروپا و چین بکار می‌رفته‌است. در فارسی به آن «دم اسبی»، «دم اسب» و «علف هفت بند» نیز می‌گویند. درکتب طب سنتی با نامهای «ذنب الخیل» و «ذنب الفرس» از آن نامبرده شده‌است.
گیاه دم اسبی چون دارای مقدار زیادی سیلیس می‌باشد بنام سیلیس Silica نیز معروف است.
گیاه دم اسبی دو نوع ساقه هوایی دارد. ساقه‌ای که به رنگ قرمز است و در اوائل بهار ظاهر

گیاهان دارویی روستای اسدی غیاثوند- شیرین بیان

شیرین‌بیان از زمرهٔ گیاهان بنشنی و بومی جنوب اروپا و قسمتهایی از آسیاست. این گیاه از رستنیهای علفی چندساله‌است. ارتفاع این گیاه تا یک متر و در نواحی معتدل تا دو متر می‌رسد. طول برگهای باریک آن از ۷ تا ۱۵ سانتیمتر است و شامل ۹ تا ۱۷ برگچه‌است. برگچه‌ها بیضوی بوده، کناره آنها صاف است. گلهای این گیاه به رنگهای ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید است و به صورت مجتمع در انتهای ساقه‌های گل‌دهنده مشاهده می‌شود. زمان ظهور گلها اوایل تابستان است. میوهٔ این گیاه، غلافی و مستطیل شکل به طول ۲ تا ۳ سانتیمتر است و معمولاً هر میوه دارای ۳ تا ۶ عدد دانهٔ لوبیاشکل است.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

  • گونه اسپانیایی «G. typical» که میوه آن صاف و بدون کرک است و ریزومهای قهوه‌ای به قطر ۶ تا ۱۸ میلیمتر دارد.
  • گونه روسی «G. glandulifera» که برگهای آن چسبناک است و ریشه‌های متعدد به ضخامت ۵ سامتیمتر دارد. پوست ریشه آن فلس‌دار و قهوه‌ای رنگ است و شیرینی ملایم دارد.
  • گونه ترکی «G. pallida» که ضخامت ریشه آن حدود ۸ سانتیمتر است.
  • گونه ایرانی «G. violacca» که ریشه‌های آن نیز نسبتاً ضخیم است.